Αναγνώστης: Μπραβο στα παιδιά από το Α.Τ. Βόνιτσας

Αγαπητό Blog Βόνιτσας.

Χθες 23/04/2014 έτυχε να γίνω αυτόπτης μάρτυρας ενός συγκλονιστικού περιστατικού το οποιο και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.  Έτσι λοιπόν πήρα την πρωτοβουλία να σας ενημερώσω για αυτά
που είδα και συνέβησαν.
Κατά της 22:00 και ενώ περνούσα με το αυτοκίνητο μου από τον δρόμο της παραλίας παλαίρου θέση «ποταμάκι» είδα πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά του δρόμου και τους επιβάτες αυτών να έχουν πάει στην στεριά και δίπλα στην θάλασσα. Σταμάτησα στην άκρη και αμέσως κατάλαβα τον λόγου που είχαν μαζευτεί όλοι εκεί. Είδα από μακριά ένα σκάφος που έμοιαζε με ιστιοφορίας και το οποίο λόγω τον ισχυρών ανέμων που έπνεαν στην περιοχή είχε προσαράξει με απότομη κλίση έτοιμο να ανατραπεί και τον κόσμο μέσε σε αυτό να προσπαθεί παλεύοντας πραγματικά με τα κύματα να εξέλθει από το σκάφος.
Όταν πλησίασα ρώτησα τους υπόλοιπους να μου πουν τι γίνεται και αν έχουν καλέσει την αστυνομία η κανέναν άλλον και μου απαντούσαν συνεχώς αυτολεξεί « πω πω έχει κόσμο μέσα, τι θα κάνουμε, κοίτα κοίτα πως κουνιέται το σκάφος από τον αέρα, θα πάθουν κακό» μετά με ενημέρωσε ένας γνωστός που βρισκόταν εκεί πως έχει ενημερωθεί η αστυνομία της Βόνιτσας.
Λίγα λεπτά της ώρας μετά και περίπου κατά της 22:30 ήρθαν δυο παλικάρια από την αστυνομία της Βόνιτσας, κατέβηκαν αμέσως από το αυτοκίνητο τους, μας πλησίασαν, κάποιοι συνέχιζαν να φωνάζουν πως πρέπει να κάνουμε κάτι να βοηθήσουμε τον κόσμο που βρίσκεται στο σκάφος πριν πάθουν κάτι σοβαρό, άρχισαν οι αστυνομικοί να ερωτάνε πόση ώρα είναι εκεί το σκάφος, αν γνωρίζουμε την ύπαρξη ανήλικων μέσα στο σκάφος και άλλες πληροφορίες. Όταν εμείς τους απαντούσαμε πως δεν γνωρίζουμε τίποτα και πως πρέπει απλά κάπως να βοηθήσουμε τον κόσμο.
 Αμέσως εναπόθεσαν οι αστυνομικοί τα ατομικά τους είδη στο αυτοκίνητο τους, ήρθαν κοντά στην θάλασσα , έβγαλαν τα παπούτσια τους και μπήκαν χωρίς φόβο και με την μόνη σκέψη να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας οι οποίοι καλούσαν συνεχώς για βοήθεια. Τους έβλεπα λοιπόν που είχαν πλησιάσει το σκάφος, να ανταλλάσουν μερικές λέξεις με τους επιβάτες αυτού και στην συνέχεια συνεργαζόμενοι άψογα με την βοήθεια μιας μικρής λέμβου που διέθετε το σκάφος , έβαζαν ανά δύο τον κόσμα μέσα στη λέμβο και τραβώντας την με τα χέρια τους την έφερνα μέχρι την στεριά, στην συνέχεια ξαναπήγαιναν στο σκάφος και έκαναν το ίδιο εωσότου απεγκλώβισαν όλα τα άτομα από το σκάφος.
Πραγματικά ήταν μία πράξη η οποία επαινεί όχι μόνο την υπηρεσιακή τους συμπεριφορά υπό τέτοιας καιρικές συνθήκες αλλά και το αυξημένο αίσθημα ανθρωπιάς που του διέπει σκεπτόμενοι νομίζω περισσότερο με την καρδία παρά με το μυαλό τους . Στην συνέχεια τους έβαλα στο όχημα τους και έφυγα για την πάλαιρο.

Αυτά είχα να πω και πραγματικά θα ήθελα κάποιος να πει ένα απλό μπράβο σε αυτά τα παιδιά. Ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!